Terwijl ik dit typ heerst een zacht zwoele zomerdag om me heen in het bos; wat bof ik toch!

Beste Radio 538

Voor velen zijn jullie het muziekbehang waarmee de werkdag behangen is. Een fris geluid met af en toe lekkere hitjes en een snufje ‘hitjes van weleer’ seasoning. Dit recept afgewisseld met gepraat over allerlei onderwerpen. Jullie bellen af en toe met bekende gasten en zelfs Mark Rutte heeft nog eens op een vroege morgen mogen inbellen met jullie. Waarbij ik moet opmerken dat hij zeer sinterklaaselijk behandeld werd, maar dat is een zij notitie.

Voor velen, zeg ik, niet voor mij. Want jullie bagger omschrijven als bagger, doet het woord bagger zelfs tekort. Hoeveel uren van hetzelfde kan een mens aan, soms voel ik me sisyphus anderenmalen voel ik me jezus tijdens de kruistocht. Ooo wee mij! Het is dat jullie af en toe de gepushte kutmuziek nog afwisselen met classics, dat het niet zo opvalt dat het eigenlijk een lange reclamespot is waar men al sinds methusalem naar aan het luisteren is. Met radio, informatie, opinie of anderzijds iets substantieels heeft heel die commerciële typhys onderneming van jullie niets te maken.

Jullie noemen jezelf een ‘muziek-zender’ of zoiets, maar met muziek in brede zin heeft het weinig te maken. Ja het is technische gezien muziek, maar wel van zeer laag allooi. De meeste nummers zijn informatie-arm, er gebeurt niets muzikaals interessants in. Maar dat is natuurlijk een smaak kwestie, dus daarmee (wanneer het gros er toch van genieten kan) is mijn argument snel afgeserveerd. Daar heb je gelijk in, maar het blijft kutmuziek. Debiel gejengel van een paar artiesten die hun coke verslaving moeten zien te bekostigen; met een hitje verdien je al gauw veul geld zeg maar.

De selectieprocedure van welke hitjes wel of niet in jullie playlist komt is geheel geleid door perverse belangen. Wie de pesos betalen kan, zal de airtime krijgen. Dan blijft er al snel weinig ruimte over voor vernieuwing. Het neo-conservatisme is een noodzakelijk bijproduct van een door kapitalistische prikkels bestaand systeem.

Maar het ergste nog, dat geouwehoer tussendoor. De meningen die jullie ventileren, het dedain waarmee die te berde wordt gebracht, ik vind het werkelijk walgelijk. Nergens ruimte voor, altijd een bepaalde vooringenomenheid en druk om maar aan de normaal-mensch te appelleren, het is gedoemd om in de vergetelheid te verdwijnen zo onbijzonder dat het is.

En over vergetelheid gesproken, die verschrikkelijke geldingsdrang van jullie merk. Dat elke keer ‘radio 538’ na elke poep en elke scheet. Alles is van jullie ‘het 538 weer, het 538 nieuws, de 538 fakkeltocht, de 538 zomer… etc etc’. Als jullie station als een persoon gekwalificeerd zou worden, dan was het een narcist met dementie.

Ik getroost mij nu gelukkig met het feit dat ik me door de drek van jullie eenheidsworst heen ben kunnen gaan luisteren. Ik kan wallclippen door de muur van muzieksuggestie en heb er daarom minder last van. Goed ik hou op, het is tijd dat iedereen weer radio 53 lacht en dat ik weer terug ga staan in mijn radio 53 kracht.